Mars

Mars widziany z sondy Viking 1

Mars

Dane obserwacyjne

Średnia odległość od Słońca

227 936 637 km
(1,524 AU)

peryhelium 206 644 545 km (1,381 AU)	aphelium 249 228 730 km (1,666 AU)

Mimośród

0,0935

Okres orbitalny

686,96 dnia

Średnia prędkość orbitalna

24,13 km/s

Min. 21,97 km/s	Max. 26,50 km/s

Nachylenie orbity względem ekliptyki

1,851°

Własności fizyczne

Średnica na równiku

6804 km 900 m

Masa

6,4185×10²³ kg

Gęstość

3934 kg/m³

Temperatura
powierzchni

-140°C do +20°C

Inne

Liczba księżyców

2

Życie

nie

Mars – czwarta według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Maksymalna jasność wynosi -2,8.

Nazwa[edytuj sekcję | edytuj kod]

Nazwa planety pochodzi od imienia rzymskiego boga wojny – Marsa. Zawdzięcza ją swej barwie, która przy obserwacji wydaje się być rdzawo-czerwona i kojarzyła się starożytnym z pożogą wojenną. Postrzegany odcień wynika stąd, że powierzchnia planety jest pokryta tlenkami żelaza.

Księżyce[edytuj sekcję | edytuj kod]

Mars posiada dwa niewielkie księżyce o nieregularnych kształtach – Fobosa i Deimosa – prawdopodobnie są to dwie planetoidy przechwycone przez pole grawitacyjne planety.

Życie?[edytuj sekcję | edytuj kod]

Mars pobudza wyobraźnię ludzi wierzących w istnienie pozaziemskiego życia głównie ze względu na odkrycie Giovanniego Schiaparellego. Astronom ten dostrzegł w 1877 r. na powierzchni planety struktury, które nazwał canali, bez rozstrzygania czy są to twory naturalne, czy stworzone przez istoty rozumne (włoskie słowo może znaczyć zarówno te pierwsze, jak i te drugie). Za kanały pochodzenia zdecydowanie sztucznego uznał je amerykański astronom Percival Lowell, który w 1894 r. zbudował w Arizonie specjalne obserwatorium astronomiczne przeznaczone do badania kanałów na Marsie. Zauważył on okresowe zmiany jasności okolic domniemanych kanałów i stwierdził, że są one spowodowane wegetacją roślin. Doprowadziło to do powstania wielu historii na temat istniejącego na Marsie życia. Pierwsze eksperymenty sugerujące, że może zachodzić zjawisko złudzenia optycznego przeprowadzono w 1903 r., a w 1909 r. obserwacje zaprzeczające istnieniu kanałów przeprowadził we Francji Eugène Antoniadi. Ostatecznych dowodów dostarczyła sonda Mariner 4 w 1965 r. Obecnie wiadomo, że zaobserwowane rzekome sztuczne kanały nie istnieją lub są pozostałościami po rzekach, płynących niegdyś po powierzchni planety. Natomiast zmiany jasności i kolorów, przypisywane wegetacji roślin, to nic innego jak burze piaskowe, które na Marsie potrafią trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy.

Człowiek na Marsie[edytuj sekcję | edytuj kod]

Obecnie kilka państw zainteresowanych jest wysłaniem człowieka na Czerwoną Planetę.

Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) planuje misję załogową uwieńczoną lądowaniem człowieka na Marsie ok. 2030 roku w ramach projektu Aurora. Wcześniej jednak na Ziemię mają zostać dostarczone próbki marsjańskich skał, zaś astronauci mają zostać wysłani na Księżyc (ok. 2020 roku).

Kolejnym krajem zainteresowanym wysłaniem marsjańskiej ekspedycji jest Rosja. W 2008 roku rozpoczął się eksperyment o nazwie MARS-500, w którym weźmie udział sześciu ochotników. Pozostali oni w zamknięciu przez ponad 500 dni, co miało na celu zbadanie wpływu długotrwałej izolacji na psychikę ludzką.

Ze względu na swą potęgę gospodarczą najpoważniejszym kandydatem do osiągnięcia na tym polu sukcesu są Stany Zjednoczone. Zgodnie z ogłoszonym w 2004 roku przez prezydenta George'a W. Busha planem eksploracji kosmosu jednym z jego celów stała się załogowa misja na Marsa. Jednakże poprzedzić ma ją powrót człowieka na Księżyc ok. 2020 roku.

Zgodnie z najnowszymi planami NASA przyszła misja załogowa wyglądałaby następująco: Niezbędny do przetrwania ludzi na powierzchni Marsa sprzęt zostałby wysłany zdalnie, zaś potrzebne na powrót paliwo zostałoby wyprodukowane z marsjańskich zasobów. Podróż astronautów potrwałaby około 6 miesięcy w każdą stronę. Na powierzchni sześcioosobowa załoga spędziłaby 500 dni badając obszerne tereny i szukając ewentualnych dowodów obecności życia.

Galeria[edytuj sekcję | edytuj kod]

Mars widziany z teleskopu Hubble'a. Czapy lodowe w pobliżu biegunów wskazują na zimę
Valles Marineris, system kanionów na Marsie
Krater Gusiew, zdjęcie wykonał łazik Spirit
Prawdopodobny wygląd Marsa po ogrzaniu jego atmosfery do ziemskich temperatur