Wenus

Wenus w prawdziwych kolorach

Wenus

Dane obserwacyjne

Średnia odległość od Słońca

108 208 926 km
(0,723 AU)

peryhelium 107 476 002 km (0,718 AU)	aphelium 108 941 849 km (0,728 AU)

Mimośród

0,0067

Okres orbitalny

224,7 dnia

Średnia prędkość orbitalna

35,02 km/s

Min. 34,784 km/s	Max. 35,259 km/s

Nachylenie orbity względem ekliptyki

3,39471°

Własności fizyczne

Średnica na równiku

12103 km 700 m

Masa

4,8685×10²⁴ kg

Gęstość

5204 kg/m³

Temperatura
powierzchni

-45°C do +500°C

Inne

Liczba księżyców

0

Życie

nie

Wenus – druga według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Wenus jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim po Słońcu i Księżycu widocznym na niebie. Ponieważ obserwacje tej planety są możliwe tylko wieczorem i rano, nazywana jest także: Jutrzenką, Gwiazdą Poranną lub Gwiazdą Wieczorną (starożytni Grecy nazywali ją odpowiednio: Phosphorus i Hesperos). Jest skalnym globem osnutym gęstymi chmurami, które odbijają większość światła słonecznego. Żółtawy kolor chmur atmosfery pochodzi od kwasu siarkowego. Jej maksymalna jasność wynosi -4,4.

Księżyc[edytuj sekcję | edytuj kod]

Wenus nie posiada naturalnego satelity. Odkryto jednak planetoidę 2002 VE68 o średnicy około pół kilometra, pozostającą w rezonansie orbitalnym 1:1 z Wenus. Z tej racji może ona być nazywaną quasi-księżycem Wenus.

Znak i nazwa[edytuj sekcję | edytuj kod]

Znak Wenus oznacza płeć kobiety. Jej nazwa wzięła się od rzymskiej bogini miłości, Wenus.

Charakterystyka[edytuj sekcję | edytuj kod]

Wenus tylko nieznacznie ustępuje Ziemi pod względem rozmiarów. Masa planety wynosi 0,82 masy Ziemi, a promień na równiku (wynoszący 6 051 km) jest o 327 kilometrów krótszy od ziemskiego. Planeta ma także tylko nieco mniejszą gęstość równą <math>5,25\frac{g}{cm³}</math>. Z tego powodu określa się te planety mianem bliźniaczych. Glob wenusjański bardzo wolno obraca się wokół osi. Pełen obrót trwa 243 dni. Kąt nachylenia płaszczyzny równika do płaszczyzny ekliptyki wynosi 177,4°, czyli kierunek obrotu jest przeciwny do kierunku ruchu orbitalnego. Doba wenusjańska trwa 117 dób ziemskich (efekt złożenia się ruchu wokół własnej osi z obiegiem wokół Słońca). Słońce wschodzi na Wenus na zachodzie, a zachodzi na wschodzie.

Misje na Wenus[edytuj sekcję | edytuj kod]

Wenus

Zdjęcie Wenus wykonane przez sondę MESSENGER

Odbyte misje badawcze zakończone przynajmniej przesłaniem jakichkolwiek danych z Wenus lub jej orbity:

Mariner 2 w 1962 – sonda przeprowadziła pierwsze pomiary wiatru słonecznego, oraz pyłu międzyplanetarnego;
Wenera 4 w 1967 – sonda posiadała lądownik, który dokonał bezpośrednich pomiarów w atmosferze planety;
Mariner 5 w 1967 – sonda badała atmosferę Wenus przy pomocy fal radiowych, jej jasność w świetle ultrafioletowym, oraz wahania w natężeniu cząsteczek wiatru słonecznego i pola magnetycznego planety;
Wenera 5 w 1969 – sonda posiadała lądownik, który dokonał bezpośrednich pomiarów w atmosferze planety;
Wenera 6 w 1969 – sonda posiadała lądownik, który dokonał bezpośrednich pomiarów w atmosferze planety;
Wenera 7 w 1970 – sonda posiadała lądownik, który jako pierwszy wylądował i działał na powierzchni Wenus;
Wenera 8 w 1972 – sonda posiadała lądownik, który wylądował i działał na powierzchni Wenus;
Mariner 10 w 1973 – sonda po raz pierwszy sfotografowała wcześniej niewidoczne szczegóły pokrycia wenusjańskich chmur, a także wykonała kilka innych obserwacji atmosfery, dostarczając na Ziemię łącznie 4165 zdjęć oraz wiele innych danych naukowych. Jedyna sonda, która doleciała do Merkurego;
Wenera 9 w 1975;
Wenera 10 w 1975;
Pioneer Venus 1 w 1978;
Pioneer Venus 2 w 1978;
Wenera 11 w 1978;
Wenera 12 w 1978;
Wenera 13 w 1981;
Wenera 14 w 1982;
Wenera 15 w 1983;
Wenera 16 w 1983;
Wega 1 w 1984;
Wega 2 w 1984;
Magellan w 1989;
Galileo – przelot w 1990;
Cassini-Huygens – przelot w 1998 i 1999;
MESSENGER – wystrzelona w 2004 roku sonda do badania Merkurego, kilkakrotnie będzie przelatywać koło Wenus na trasie swojej podróży;
Venus Express w 2006 – jest pierwszą sondą Europejskiej Agencji Kosmicznej wysłaną w kierunku Wenus.