Albedo

Albedo – liczba wskazująca, jaka część światła padającego na ciało niebieskie jest odbijana. Planety Układu Słonecznego mają albedo od 0,1 (Merkury) do 0,73 (Wenus). Obiektem w Układzie Słonecznym, który odbija najwięcej padającego na niego światła słonecznego jest Enceladus, księżyc Saturna, którego albedo wynosi aż 0,99.

Albedo Ziemi

Odbijalność Ziemi nie jest wielkością stałą i jednakową w każdym miejscu błękitnego globu. Wartość używana w podręcznikach, 0,39, to wielkość uśredniona po całej powierzchni i czasie. Odbijalność promieniowania słonecznego od Ziemi zależy m.in. od rodzaju podłoża, od pokrywy chmur, obecności pokrywy śnieżnej, obecności i stanu roślinności (pory roku). Ze względu na obecność lądolodów oraz pokrywy lodowej na morzach, w dużych szerokościach geograficznych albedo jest zatem znacznie większe niż w szerokości okołorównikowej. W rzeczywistości zmiana ziemskiego albedo i efekt cieplarniany są często uważane za podstawy możliwych zmian klimatu. Do pewnych celów pojęcie albedo jako odbijalności całego promieniowania słonecznego uśredniona po wszystkich możliwych kątach padania nie jest wystarczająca i wprowadza się precyzyjniejsze definicje odbijalności.

Albedo może również zależeć od kąta, pod jakim promienie słoneczne padają na powierzchnię. Przykładem zależności współczynnika odbicia od kierunku jest refleks Słońca.

Albedo innych obiektów

• Merkury – 0,1;
• Wenus – 0,73;
• Księżyc – 0,12;
• Mars – 0,15;
• Jowisz – 0,52;
• Saturn – 0,47;
• Enceladus – 0,99;
• Uran – 0,51;
• Neptun – 0,41.