Faeton
Faeton – hipotetyczna planeta, która miała istnieć dawniej w miejscu dzisiejszego pasa głównego planetoid.
Poszukiwania[edytuj sekcję | edytuj kod]
Istnienie Faetona zakłada reguła Titiusa-Bodego, według której mniej więcej w odległości 2,8 AU od Słońca powinna znajdować się jeszcze jedna planeta. Od początku uznawano, że będzie ona bardzo mała, skoro wcześniej jej nie dostrzeżono. 1 stycznia 1801 Giuseppe Piazzi odkrył w tamtych okolicach nowe ciało, dziś znane jako Ceres, które natychmiast okrzyknięto nową planetą. Niestety, następne lata przyniosły rozczarowanie. Na podobnych orbitach odkryto Pallas, Juno i Westę. Uznano, iż nie są to planety, a planetoidy – niewielkie obiekty powstałe w wyniku rozpadu większej planety. Rosyjski specjalista od meteorów, Eugeniusz Leonidowicz Krinow, zasugerował, aby hipotetyczną planetę nazwać mianem Faetona, syna Słońca, który został strącony piorunem przez Zeusa. Nazwa ta przyjęła się. Dziś wiemy, że istnienie Faetona nie było możliwe, gdyż łączna masa planetoid to <math>\frac{1}{24}</math> masy Księżyca. Niektórzy uważają, że również Mars był częścią Faetona, jednak powodowałoby to kolejną lukę w regule Titiusa-Bodego. Inni twierdzą, że odkryto zbyt mało planetoid. Gdy poznamy ich wystarczająco dużo, ich masa będzie wystarczająca. Aktualnie jednak istnienie Faetona jest podważane.
