Program Wostok

Z Astropedia
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Program Wostok (ros. Восто́к - "Wschód") - pierwszy radziecki program załogowych lotów kosmicznych, którego największym osiągnięciem było umieszczenie po raz pierwszy człowieka na orbicie okołoziemskiej. Do realizacji programu wykorzystano specjalnie skonstruowany statek kosmiczny Wostok oraz zaadaptowaną z istniejącego ICBM rakietę Wostok.

W celu przetestowania pojazdów pod kątem lotów z udziałem ludzi, wystrzelono szereg prototypowych Wostoków, z manekinami oraz co najmniej pięcioma zwierzętami na pokładzie:

7 marca 1960 do pierwszej grupy kosmonautów zaliczono 12 osób: Iwan Anikiejew, Walerij Bykowski, Borys Wołynow, Jurij Gagarin, Wiktor Gorbatko, Władimir Komarow, Aleksiej Leonow, Grigorij Nielubow, Andrijan Nikołajew, Paweł Popowicz, Gierman Titow i Gieorgij Szonin.

Wkrótce dołączyli do nich: Jewgienij Chrunow, Dimitrij Zaikin, Walentin Fiłatjew, Paweł Bielajew, Walentin Bondarienko, Walentin Warłamow, Mars Rafikow i Anatolij Kartaszow.

Latem 1960 wydzielono sześciosobową grupę, która zaczęła bezpośrednie przygotowania do pierwszego lotu człowieka w kosmos. W skład tej grupy weszli: Jurij Gagarin, Gierman Titow, Andrijan Nikołajew, Paweł Popowicz, Grigorij Nielubow i Walerij Bykowski.

W każdym z lotów załogowych uczestniczył jeden astronauta:

Początkowo planowano jeszcze siedem lotów statków Wostok (Wostok 7, Wostok 8, Wostok 9, Wostok 10, Wostok 11, Wostok 12 i Wostok 13), jednak w lipcu 1963 roku anulowano je, by zwiększyć nakłady na program księżycowy.

Następnym radzieckim programem lotów załogowych był Woschod.